گیاهان CAM دسته ای گیاهان در مناطق گرم و خشک، بیابانی، کم آب و مناطق حاره ای، امکان انجام فتوسنتز در روز را به دلیل تفات آب از طریق روزنه های خود ندارند. بطوری که اگر روزنه های خود را در روز برای انجام فتوسنتز باز نگه دارند، بدلیل تلفات شدید آب از روزنه ها بصورت تعرق، امکان حیات را از دست می دهند. بنابراین در این گیاهان برای تطابق با شرایط بحرانی (از نظر دما و رطوبت)، تکاملی در خود ایجاد کرده اند که در شرایط بسته بودن روزنه ها در روز بتوانند فتوسنتز کرده و به حیات خود ادامه دهند.
مکانیسم تثبیت Co2 در گیاهان CAM شبیه گیاهان C4 است، با این تفاوت که در گیاهان C4 محل فعالیت دو آنزیم PEP کربوکسیلاز و RUBP کربوکسیلاز متفاوت است، ولی در گیاهان CAM زمان فعالیت این دو آنزیم فرق می کند.
گیاهان CAM در شب که دما و تعرق پائین است، روزنه های خود را باز نموده و CO2 را به صورت اسید مالیک تثبیت کرده و در واکوئل های خود ذخیره می کنند. سپس در روز اسید مالیک ذخیره شده را به هیدرات های کربن تبدیل می کنند (مانند گیاهان C4). به این ترتیب گیاهان CAM با انجام تعرق بسیار کم فتوسنتز می کنند و به اینصورت به حیات خود ادامه می دهند.
اپیدرم گیاهان CAM از چند لایه تشکیل شده است و کوتیکول ضخیم دارند. سطح برگ آنها پوشیده از کرک است. در بعضی از گونه ها کرکها کاملا تحلیل رفته و به صورت خار در آمده است.
این گیاهان دارای برگ ها و ساقه گوشتی با واکوئل های پر از آب هستند. گیاهان CAM مانند گیاهان C4 می توانند CO2 را بصورت اسیدهای چهار کربنه (توسط آنزیم PEPC) تثبیت کنند و یکی از تفاوت های آنها با گیاهان C4 اینست که این عمل در شب که روزنه ها باز هستند، انجام می شود. انرژی لازم برای این عمل از گلیکولیز تأمین می شود.
در گیاهان CAM در طول روز مقدار هیدرات های کربن ذخیره ای در برگ افزایش می یابد و در شب برعکس کاهش می یابد. تغییرات شبانه روزی در مقدار اسید آلی موجود در برگ گیاهان CAM به علت تولید اسید مالیک در شب و تجزیه شدن آن در طول روز است. از جمله گیاهانی که دارای سیکل CAM هستند، می توان به انواع کاکتوس ها، آناناس، آگاو و غیره اشاره کرد.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.