استالدئید (استیک الدئید): سوزش شدید موضعی سوختن شدید استنشاق طولانی آن مانند مواد مخدر اثر می گذارد.
استونیتریل (متیل سیانید): در صورتی که بلعیده شود ممکن است کشنده باشد. از طریق پوست ممکن است جذب شود و در صورت تماس با اسیدها، ممکن است گازهای سمی تولید کند.
اسیدها و بازها: به شدت برای پوست سوزاننده و ضایع کننده است. به سرعت ممکن است سبب سوختن پوست و زخم هایی عمیق گردد. تماس طولانی تر با مایعات رقیق آن، روی بافت ها اثر تخریبی دارد.
بنزن (بنزول): سرطانزا، ایجاد اریتم و سوختگی در اثر تماس با پوست و در صورت استفاده طولانی ممکن است سبب کم خونی شدید و کشندگی شود.
بنزیل کلرید (کلروتولوئن): شدیدا برای پوست چشم و مخاط سوزش آور است. از طریق تماس با پوست جذب می شود، مقدار فراوان آن سبب دپرسیون سیستم اعصاب مرکزی می گردد.
برمو آنیلین: از طریق پوست جذب می شود. به علت جذب در بدن مت هموگلوبین ایجاد شده و به علت کم بودن اکسیژن در خون سبب دپرسیون سیستم اعصاب مرکزی می گردد.
کربن تتراکلرید (تتراکلرومتان): خطر آن بسیار کم و یا ناچیز است، ولی در غلظت زیاد اثرات مواد مخدر دارد. در صورت استفاده طولانی مدت ممکن است اثرات ناراحت کننده ای بر معده، کلیه و کبد بگذارد. از طریق تماس با پوست جذب می شود.
کلروفرم (تری کلرومتان): احتمالا ممکن است سرطانزا باشد. بر روی قرنیه ایجاد سوزش می کند. تنفس آن ممکن است ناراحتی کبدی و قلبی بوجود آورد. تنفس طولانی مدت آن ممکن است سیستم قلبی و تنفسی را دچار اختلال کرده و به مرگ منتهی شود.
دی متیل سولفات (متیل سولفات): سرطانزا، تماس از راه پوست و یا مخاط با ماده مایع یا بخار آن حتی برای یک مدت کوتاه سبب سوزش شدید برای چند ساعت می گردد. هیچ گونه علامت، بو و یا سوزش اولیه برای اعلام خطر وجود ندارد. تماس کوتاه مدت سبب تورم می گردد. در صورت تماس طولانی تر سبب ناراحتی کرونر و احتقان ریوی می شود و مرگ ممکن است بین ۳ تا ۴ روز اتفاق بیفتد. در صورت ادامه حیات، ممکن است ناراحتی های کبدی و کلیوی ادامه یابد. از طریق پوست جذب می شود.
دی متیل سولفواکسید (د.ام.اس.او): بر روی پوست اثر می گذارد. سبب سوزش متوسط پوست می گردد. می توان آن را جزء مواد اثر گذارنده بر روی جنین Teratogenic طبقه بندی کرد.
۱-۴دی اکساید (دی اتیلن اکسید): سرطانزا، از طریق تماس با پوست جذب می شود. در اثر برخورد حاد سبب سوزش چشم و نازوفرنکس می شود. برخورد مداوم سبب ناراحتی هایی در کبد و کلیه می گردد.
دی فنیل آمین (فنیل آنیلین): سرطانزا، از طریق تماس با پوست جذب می شود.
اپی کلروهیدرین (۱- کلرو۲-۳ اپوکسی پروپان): سوزش شدید موضعی، در اثر مسمومیت حاد ممکن است فلج تنفسی و مرگ بوجود آید. در سمیت مزمن می تواند سبب ضایعات کلیوی گردد.
اتیل استات (استیک اتر): از طریق پوست جذب می شود. بر روی سطح مخاط ها بویژه مخاط لثه، چشم و راه های تنفسی تأثیر می گذارد. همچنین دارای اثرات کم مخدر است. تأثیر مکرر آن موجب ناراحتی های کونژوکتیویت و تاری قرنیه می شود.
اتیلن دی کلرید (۲ و ۱ دی کلرواتان): اثر شدید سوزش در محل تماس باقی می گذارد. مسمومیت مزمن در طی چند ماه ممکن است موجب کاهش اشتها، استفراغ و دل به هم خوردگی می گردد. جزء مواد تراتوژنیک است.
فرمالین (محلول فرمالدئید): سوزش شدید موضعی، اگر بلعیده شود موجب استفراغ شدید و اسهال می شود. یک ماده مشکوک سرطانزا است.
هیدرازین سولفات: سوزش شدید موضعی، سمیت مزمن سبب ضایعات کبدی و همولیز گلبول های قرمز می شود. سبب حساسیت پوست و مسمومیت تدریجی می گردد. از طریق پوست جذب می شود.
ایزوبوتیل الکل (ایزوبوتانول): بر روی پوست و غشاء مخاطی سبب سوزش شدید موضعی می گردد.
ایزوپروپیل اتر (ایزوپروکسی پروپان): بر روی پوست و غشاء مخاطی اثر سوزاننده دارد. در غلظت زیاد اثر نارکوتیک دارد.
ترکیبات سرب: هیچ گونه آزار حاد موضعی بوجود نمی آورد. در اثر کاربردهای مزمن مسمومیت با سرب بسیار شدید است. سرب یک سم جمع شونده در بدن است، بنابراین مقادیر بسیار کم آن نیز ممکن است خطرات فراوانی را باعث شود. ترکیبات آلی آن از طریق تماس پوستی نیز جذب می شود. استات سرب احتمالا سرطانزا است.
ترکیبات جیوه: یک سوزاننده موضعی و سم عمومی است. از طریق تماس با پوست جذب می شود. یک آلرژن قوی است.
متیلن الکل (متانول): از طریق تماس با پوست جذب می شود. بصورت حاد هیچ گونه خطری ندارد، ولی استفاده مزمن آن اثرات سمی آن را آشکار می سازد. زیرا وقتی که جذب شد بصورت بسیار آهسته دفع می گردد، بنابراین اثر کم و دائمی آن سبب سمیت می شود.
متیل کلرید (دی کلرومتان): این ماده برای چشم بسیار خطرناک است، به استثناء مواردی که از ترکیبات آن برای بیهوشی استفاده می شود. دارای اثرات سمی کمی است.
فنل (کربولیک اسید): در اثر تماس این مواد با پوست، موضع آسیب دیده سفید، چین خورده و نرم می شود. در ابتدا شکایت زیادی از درد وجود ندارد، ولی کمی بعد سوزش شدیدی احساس می شود. جذب از طریق تماس با پوست و به سرعت پس از جذب ممکن است مرگ در فاصله سی دقیقه حادث شود. در مسمومیت حاد فنلی، اثر مهم بر روی سلسله اعصاب مرکزی است.
فنیل هیدرازین کلراید: از طریق تماس با پوست جذب می شود. در اثر استعمال مداوم درماتیت بوجود می آید که در اشخاص حساس، ممکن است گاهی خطرناک باشد. اثرات در بدن از جمله کم خونی، ضعف عمومی، ناراحتی های معدی و ناراحتی های کلیوی می باشد.
فسفوروس پنتوکسید (فسفوریک اسیدانیدرید): به شدت سوزاننده می باشد.
پتاسیم دی کرومات (پتاسیم بی کرومات): سرطان زا، یک اثر تباه کننده شدید بر روی پوست و غشاء مخاطی دارد. زخم های ایجاد شده معمولا بی درد است و به کندی رو به بهبودی می رود. معمولا با سرطان ریه همراه است.
تیاستامید: مشکوک به سرطان زایی کبد، بطور متوسط ضایعات موضعی ایجاد می کند.
تیورا (تیوکاربامید): مشکوک به سرطان زایی برای کبد و تیروئید، معمولا ناهنجاری هایی در مغز استخوان بوجود می آورد.
اورتوتولیدین (۳-۳ دی متیل بنزیدین): سرطان زا، یکی از آمین های عطری که به عنوان عامل سرطان مثانه، مجرای ادرار، کلیه ها و مشکوک به ایجاد سرطان در روده ریه کبد و پروستات.
تولوئیدن (او- متیل آنیلین): سرطان زا، گاهی از طریق پوست جذب می شود. راه ورود مهم آن از طریق تنفس است. معمولا ناراحتی های شدیدی در بدن ایجاد می کند.
تری متیل آمین: سوزاننده قوی موضعی، تنفس بخار آن شدیدا خطرناک است حتی در زمان کوتاه. در کبد و کلیه ضایعات بوجود می آورد.
